di Anastasio Mavrulis
Τον άγγελο
τον περιμέναμε προσηλωμένοι τρία χρόνια
κοιτάζοντας πολύ κοντά
τα πεύκα το γιαλό και τ’ άστρα.
Σμίγοντας την κόψη τ’ αλετριού ή του καραβιού την καρένα 5
ψάχναμε να βρούμε πάλι το πρώτο σπέρμα
για να ξαναρχίσει το πανάρχαιο δράμα.. .
Γυρίσαμε στα σπίτια μας τσακισμένοι
μ’ ανήμπορα μέλη, με το στόμα ρημαγμένο
από την γέψη της σκουργιάς και της αρμύρας. 10
Όταν ξυπνήσαμε ταξιδέψαμε κατά το βοριά, ξένοι
βυθισμένοι μέσα σε καταχνιές από τ’ άσπιλα φτερά των κύ-
κνων που μας πληγώναν.
Τις χειμωνιάτικες νύχτες μας τρέλαινε ο δυνατός αγέρας της
ανατολής
το καλοκαίρι χανόμασταν μέσα στην αγωνία της μέρας που
δεν μπορούσε να ξεψυχήσει.
Φέραμε πίσω 15
αυτό τ’ ανάγλυφο μιας τέχνης ταπεινής.
Traduzione di A. Bagnato:
Il nunzio
l’aspettammo
inchiodati tre anni
scrutando assai da vicino
i pini la riva e gli astri.
Mischiati col vomero dell’aratro o con la chiglia della nave 5
frugavamo a trovare il primo seme
affinché ricominciasse l’antichissimo dramma.
Tornammo alle nostre case sopraffatti
con membra inferme, con bocca in rovina
dal gusto della ruggine e del sale. 10
Al risveglio viaggiamo verso Nord, forestieri
immersi nella nebbia di immacolate ali di cigni che
ci ferivano.
Nelle notti invernali ci faceva impazzire il forte vento dell’est
d’estate restavamo smariti nell’ agonia del giorno che
faticava a morir.
Portammo con noi 15
questi bassorilievi di un’umile arte.
…….
Nota: vrs. 1-7 v. Ερωτικός Λόγος, pag. 37, vrs. 7
Vrs., 16 Evoca un verso di Kαριωτάκης:
(Umile arte senza stile
con quale ritardo ricevo il tuo insegnamento!)
Sogno in rilievo, ecc. (“Marcia funebre e verticale”) (dsc)
